Seyahatlerden aldığım  eşyaların yayıntı olduğunu farkettiğimde, çevremdeki insan kalabalığının yoluma yoldaş değil taş koyan olduğunu farkettiğimde

Masalın babası yıllar önce bana şunu söylemişti:

Bak Kıvılcım, yardım isteyen herkese koşmaya çalışıyorsun özellikle sosyal medyadan insanlarla fazla muhattap olma, ulaşılmaz ol, cevap verme.

Benden beş gömlek fazla iyilik düşünen bir adamın bu serzenişleri canımı sıkmıştı o dönem. “Nasıl yani demiştim, büyükleneyim mi, olur mu öyle?”

“Peki" dedi, “istediğini yap fakat sonunda samimiyet laubaliliğe, siz sene döndüğünde bana dert yanma.”

Sizce kim haklı çıktı?

Tabiiki o. 

Selam dahi vermeyeceğim bazı insanlar kendilerini gökkubede görürken ben şaşkınlıkla seyre daldım. 
Ardından ne oldu biliyor musunuz?

Birbiri ardından hızla düşen iskambil kağıtları gibi yere çakıldılar.

Hoş çakılmasalar da umurumda olmazdı.

Çünkü ben attığım eşyayı hangi eskicinin alacağıyla ilgilenmiyorum.